قدس آنلاین: کمبود انسولین برای بیماران دیابتی سوژه تازه‌ای نیست. مدت‌هاست دیابتی‌های کشور از این قضیه رنج می‌برند فقط هر از گاهی برای تأمین داروی حیاتی مورد نیاز خود درد و رنج بیشتری را متحمل می‌شوند. مثل همین روزها که آن‌ها برای دریافت سهمیه ماهیانه خود و یا یک قلم انسولین خیلی از داروخانه‌های شهر را بالا و پایین می‌کنند و چه بسا ممکن است تلاششان چندان موفقیت‌آمیز نباشد و نتوانند حتی از داروخانه‌های معین هم آن مقدار دارویی را که نیاز دارند تهیه کنند؛ در این صورت به ناچار سر از بازار ناصرخسرو و دیگر بازارهای سیاه دارو درمی‌آورند و بابت آن هزینه هنگفتی می‌پردازند. دلیلش هم روشن است چون دیابت یکی از بیماری‌های خطرناک محسوب می‌شود که عوارض بسیاری مثل سکته قلبی، سکته مغزی، فراموشی، قطع عضو و حتی مرگ را به همراه دارد. در واقع دسترسی به انسولین برای این نوع بیماران بسیار حیاتی است.

محصول داخلی اصلاً کیفیت لازم را ندارند

خدیوی یکی از ۵ میلیون ایرانی است که به دیابت یا همان بیماری قند مبتل و این روزها در به در به دنبال برخی از اقلام انسولین است. او در این زمینه به قدس می‌گوید: در حال حاضر انسولین «لانتوس» و «نوُورپید» در داروخانه‌های دولتی نیست. حتی محصول مشابه و داخلی این‌ها نیز بسیار به سختی پیدا می‌شود. خودم هر روز به ۲۰ داروخانه دولتی و خصوصی مراجعه می‌کنم و یا تلفنی تماس می‌گیرم اما همه آن‌ها در پاسخ می‌گویند انسولین قلمی نداریم. نوع خارجی داروهای یاد شده را که اصلاً ندارند اما بعضی از آن‌ها مشابه داخلی را دارند؛ مشکل اینجاست محصول داخلی این داروها اصلاً کیفیت لازم را ندارند، چون یک وقت قند خون را متعادل می‌کنند اما گاهی چنین نمی‌کنند به همین خاطر هیچ پزشکی توصیه نمی‌کند از آن‌ها مصرف کنید. مهم‌تر اینکه کمتر از آن چیزی که در نسخه پزشک است، در اختیار بیمار قرار می‌دهند. مثلاً به من که باید در روز پنج عدد لانتوس نوع داخلی را مصرف کنم دو عدد می‌دهند. البته این داروها در بازار سیاه پیدا می‌شود اما قیمت آن‌ها بسیار گران است، به‌طوری که بابت هر عدد آن‌ها باید حدود ۸۰ هزار تومان پرداخت کرد.

هر بار دست خالی برمی‌گردم

یک بانوی دیابتی هم که در حال خروج از داروخانه‌ای در بولوار کشاورز تهران است از کمبود و سخت‌تر شدن دسترسی به انسولین گله می‌کند و به قدس می‌گوید: بیش از ۱۰ سال است که به دیابت مبتلا هستم و از داروی نوومیکس استفاده می‌کنم. این دارو برای من حیاتی است اما در چند روز اخیر و باوجود شیوع کرونا در تهران بارها برای تهیه آن به داروخانه رفتم ولی دست خالی برگشتم. الان هم می‌خواهم به داروخانه هلال احمر بروم، شاید موفق شوم داروی مورد نیازم را تهیه کنم. به هرحال هیچ کس جوابگوی بیماران دیابتی نیست.

در تهیه انسولین‌های خارجی مشکل داریم

دکتر اسدالله رجب، رئیس انجمن دیابت ایران هم در ارزیابی‌اش از وضعیت داروی انسولین در کشور به قدس می‌گوید: وضعیت انسولین و بیماران دیابتی مثل یک سال اخیر است و هیچ فرقی با گذشته نکرده است. یعنی همان طوری که مسئولان سازمان غذا و داروی کشور گفته‌اند به دلیل تحریم‌های ظالمانه آمریکا در واردات انسولین‌های آنالوگ (تولید خارج از کشور) مشکل داریم و با کمبود مواجه هستیم، اما انسولین‌های انسانی در داخل تولید می‌شود و در دسترس مصرف‌کنندگان قرار دارد و از این نظر مشکل خاصی نداریم. البته شاید به دلیل کمبود انسولین‌های آنالوگ در کشور، پزشکان و همکاران ما بیماران را به مصرف انسولین‌های داخلی سوق داده باشند و از سوی دیگر مدیریت درستی در اینجا صورت نگرفته باشد، در نتیجه مشکلاتی برای بیماران برای تهیه انسولین‌های تولید داخل پیش آمده باشد. اگر کمبودی هم باشد به این خاطر است وگرنه ما کمبودی در انسولین‌های انسانی که از لحاظ کیفیت بسیار مناسب هستند به آن شکل که گفته می‌شود، نداریم.

میزان تولید انسولین داخلی پاسخگوی نیاز بیماران نیست

کمبود انسولین‌های آنالوگ و انسانی در حالی است که چندی پیش ۱۲۰ نفر از پزشکان فوق تخصص غدد و استادان دانشگاه‌های علوم پزشکی در نامه‌ای به رئیس جمهور، خواستار رسیدگی به وضعیت نابسامان مبتلایان به دیابت کشور در دسترسی به انسولین و نوار سنجش قند خون شدند.

در این نامه آمده است: بیش از ۵ میلیون نفر در ایران به بیماری دیابت مبتلا هستند که از این تعداد بیش از ۶۰۰ هزار نفر نیازمند تزریق روزانه انسولین و بیش از آن، اندازه‌گیری قند خون با نوارهای تست قند در منزل به‌منظور تنظیم میزان انسولین و پیشگیری از افت‌های مکرر و مرگبار قند هستند اما متأسفانه در ماه‌های اخیر، بیماران در سراسر کشور با مشکلات فراوانی در دسترسی به این دو نیاز حیاتی روبه‌رو هستند و باوجود اطلاع‌رسانی و مکاتبات مکرر انجمن‌های دیابت کشور با مقام‌های مسئول در بانک مرکزی و وزارت محترم بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در خصوص کمبود جدی این دو کالا، متأسفانه نه تنها بهبودی حاصل نشده است بلکه به نظر می‌رسد حساسیت موضوع به نحو مؤثری برای مقام‌های ارشد کشور تبیین نشده است تا راهکاری مناسب برای حل این معضل بیندیشند و ارز کافی برای واردات انسولین و نوار تست قند خون تخصیص دهند. این درحالی است که بنا بر اطلاعات موثق و کارشناسی شده، میزان فعلی تولید داخلی این محصولات، به هیچ عنوان پاسخگوی نیاز بیماران نیست.

انسولین را از داروخانه‌های منتخب تهیه کنید

با وجود این، سازمان غذا و دارو نگاه دیگری به موضوع دارد. این سازمان اگرچه می‌پذیرد عرضه اشکال قلمی انسولین در مقاطعی به خاطر اختلال در تأمین و ارسال ارز به منابع خارجی، به‌طور موقت با وقفه روبه‌رو شده است اما معتقد است انسولین تولید داخل به وفور در داخل کشور وجود دارد.

سازمان غذا و دارو در واکنش به سوژه ثبت شده توسط مخاطبان فارس من با عنوان «کمبود انسولین» می‌گوید: نخست اینکه قید لفظ کمبود داروی انسولین صحیح نیست، زیرا ویال انسولین تولید داخل به فور در کشور وجود دارد و تنها عرضه اشکال قلمی انسولین در مقاطعی که ناشی از اختلال در تأمین و ارسال ارز به منابع خارجی باشد، به‌طورموقت با وقفه روبه‌رو شده است.

دوم با پیگیری‌های اداره کل داروی سازمان غذا و دارو انسولین قلمی با حداقل اسناد به‌اندازه مصرف یک ماه در چند بخش به داروخانه‌های منتخب تعلق گرفته است، بنابراین توزیع آن تنها از طریق داروخانه‌های یاد شده صورت گرفته و بیماران باید برای دریافت سهمیه انسولین خود به داروخانه‌های منتخب هر استان مراجعه کنند.

بنابراین ویال انسولین‌NPH رگولار به تعداد کافی موجود بوده و برای تمامی بیماران در دسترس و قابل مصرف است.

==